Herkes kendine yakışanı yapar!

Bir insanı "ben nerede hata yaptım?" yada "bu kadarını hak etmedim.." tarzı cümleleri kendisine söylemek zorunda bırakıp sabahlara kadar ağlattıktan sonra size dönmesini beklemeyin. Dönmez. Yani şahsen ben dönmem. Sen benim ağzıma sıçıp içimdeki tüm güzel duyguları öldürmüşsün bu saatten sonra seni de senden gelen aşkı da ne yapayım? Hiç kimsenin kürkçü dükkanı olmayın yani kafası esince bırakıp gidecek, kafasına göre dönecek, canı istediği gibi davranacak.. Pardon da "sen kimsin?" diye sorarlar adama. Bilmiyorum belki benim gibi başka insanlarda vardır, birini sevince gerçekten çok severim. Onun için her şeyi yaparım. Ona dünyanın en harika insanı muamelesini yaparım ve hatta bulutların üzerine çıkarırım ama beni bir kez olsun kullandığını, nankörlük yaptığını hissedersem kestirip atarım. Bu iş böyledir çok sevdiğin birinden bir gün sonra nefret edebilirsin de. Ha tabi bunu sağlamak büyük başarı orası ayrı. Diyeceğim o ki eğer gidiyorsanız hakkıyla siktir olun gidin kimse size muhtaç değil kendinizi bulunmaz hint kumaşıda sanmayın sarı mutfak bezi bile değilsiniz çünkü. Kendinizi hatırlatmaya da çalışmayın çünkü hani kötü bi kabus görürsün de zamansızca aklına gelir tüğlerin ülperir ve kabus olduğuna şükredersiniz işte tam olarak o hissi veriyorsunuz. Kısacası biz sizi sevdiğimiz sürece bi sıfatınız var biz vazgeçtikten sonra bir bok değilsiniz. Keşke iyi ki diye başlayan hiçbir şeyimizi böyle bitirmeseniz ama yapacak bir şey yok sonuçta herkes kendine yakışanı yapar :)