Yediklerimden pişman değilim, aklım hala yiyemediklerimde!

Allahım ben nasıl bir şişkoyum? Ne bulsam yiyorum asla seçemiyorum hepsi çocuğum gibi.. Ne zaman aç mısın deseler yok diyemiyorum hani en kötü "yeaağğniii işttee". Allah muhafaza karşıdaki de bende çok değilim der yemek yemeyiz falan ben bu riski göze alamam bünyeme yemek girmeyince sinir giriyo. Tansiyonum fırlıyo mu düşüyor mu bilmiyorum ama onada bir şeyler oluyor. Ne zaman diyete niyetlensem ilahi bir güç "napıcan kız dünyanın derdi sana mı kaldı götüüürrr" diye sesleniyor. Vallahi tükendim. Yesen olmuyor, yemesen olmaz.. Mesela uyanıyorum 5 dakika geçmeden açım diyorum herkes bi yuh çekiyor daha gözünü yeni açtın dercesine. Siz rüyada tam ağzınıza su böreğini götürürken uyanmak ne demek bilir misiniz? Bilmeyin çok acı çoook. Annem diyor ki kızım sence de çok abartmıyor musun? Anne alt tarafı bi tencere dolma şimdi oturup bunun kavgasını mı yapıcaz yani? Hayır anlamıyorum lokmalarımda gözün varsa söyle? Bir de diyor ki diğer kızların aklı çıkıyor kilo alıcam diye, ah anne ya sen beni nasıl kıyaslarsın diğer kızlarla? Beni beni tosununu... Ayrıca tabiki pişman değilim, hala yiyemediğim diğer güzel nimetleri düşünüyorum. Yani bir de üç günlük dünya en azından aç gitti demezler.